Zamek Krzyżacki i Królewska Szkoła Nawigacyjna

Zamek Krzyżacki w Gdańsku

Zamek krzyżacki – Gdański zamek krzyżacki zakonni rycerze kazali pobudować w miejscu dawnego piastowskiego grodu książęcego. Wtedy, w latach 30. XVI wieku, jeszcze nie istniał Kanał Raduni (nad którym rozpięty jest teraz Most Wapienniczy), dzielący teren pozamkowy i Wiadrownię. Zarówno dawne książęce grodzisko, jak i zamek krzyżacki nie ostały się jednak długo – ten ostatni rozebrali, cegła po cegle, sami gdańszczanie, zaledwie około 100 lat od zakończenia budowy. Cóż, mieszkańcy Gdańska nie mieli powodu, by lubić Krzyżaków. Jedyny zachowany element zamku, to fragment muru nad Motławą. Baszta Łabędź, która niekiedy uznawana jest za pozostałość po zamku ma nieco bardziej skomplikowaną historię. Powstała na miejscu krzyżackiej Baszty Rybackiej, która podzieliła los zamku, jednak niedługo potem została odbudowana w podobnej do pierwowzoru formie, choć ze zmianą kierunku, w którym zwrócone było okna. Dodatkowo w XVI wieku basztę podwyższono o jedną kondygnację.

Królewska Szkoła Nawigacyjna

Niedaleko Mostu Wapienniczego, przy ulicy Karpiej od 1826 roku aż do lat 20. XX wieku mieściła się Królewska Szkoła Nawigacyjna – pierwsza w Gdańsku uczelnia kształcąca przyszłych marynarzy. Szkołę powołano do życia już w 1817 roku, ale nie miała ona jeszcze wówczas stałej siedziby. Obok umiejętności ściśle nawigacyjnych w szkole uczono także geografii, matematyki, rysunku, języków obcych i obsługi urządzeń okrętowych. Zajęciom teoretycznym towarzyszyła także praktyka morska. Na wyposażeniu szkoły znajdowały się żaglowce, na których pływano początkowo po Bałtyku, ale już w latach 40. XIX wieku odbywano też dalsze podróże – na Morze Śródziemne, a nawet przez Atlantyk do Nowego Jorku. Obok szkoły funkcjonował internat dla młodzieży zamiejscowej, a za naukę pobierano opłatę. Po roku kształcenia słuchacze zdawali egzamin na sternika, a po dwóch latach uzyskiwali uprawnienia szypra. Po I wojnie światowej uczelnię – teraz nazwaną Szkołą Żeglugi – przeniesiono do dawnych koszar. Działała tam do 1945 roku. Budynek przy ulicy Karpiej, podobnie jak cała zabudowa tej okolicy, został zniszczony podczas II wojny światowej.