Legenda Kościoła Mariackiego

Kościół Mariacki – Z kościołem Mariackim związanych jest wiele legend. Jedna z nich mówi o nieszczęśliwej miłości młodego zegarmistrza montującego zegar na wieży i zakochanej w nim córce burmistrza, inna o Stolemie – łagodnym olbrzymie, który przysiadł na ogromnym kościele jak na stołku i z przyjaźni dla gdańszczan podarował im rzeźbione figury zwierząt, które można odnaleźć w różnych miejscach miasta nawet dziś. Jest też legenda o diable i wypędzeniu go z Gdańska. W dużym skrócie brzmi ona tak: Dawno temu w mieście wybuchła epidemia dżumy. Zdesperowani gdańszczanie postanowili poszukać pomocy u weneckiego uczonego, astrologa i egzorcysty – mistrza Damiana. Wysłano po niego statek, który po jakimś czasie przywiózł uczonego do Gdańska. Gdy mistrz Damian rozpoznał się w sytuacji, orzekł, że za zarazę odpowiada diabeł, który osiadł w mieście i przyciągnął ze sobą nieszczęście. Przepędzić go może tylko modlitwa dzwonów kościoła Mariackiego. Dzwonów na wieży było sześć, jednak do skutecznej modlitwy potrzebny był jeszcze siódmy, mały dzwonek, który należało przynieść z kościoła św. Jana i dołączyć jego dźwięk do modlitwy sześciu dużych dzwonów. Mogła tego dokonać tylko osoba bezgrzeszna. Do zadania wyznaczono dziecko o imieniu Chrystian. Gdy chłopiec zdjął już dzwonek z sygnaturki kościoła św. Jana i szedł z nim na wieżę Mariacką, drogę przestąpił mu diabeł i próbował przeszkodzić w misji. Na szczęście wielkie dzwony na wieży zaczęły już bić i chłopiec mógł dołączyć z niesionym przez siebie dzwonkiem do dźwięcznej modlitwy. W tym momencie nad Gdańskiem rozpętała się ogromna burza z piorunami, a jedna z błyskawic uderzyła w wieżę. W ten sposób diabeł został przepędzony, a zaraza ustąpiła. Niestety nie przeżył tego wydarzenia mistrz Damian, który poświęcił swoje życie w walce z diabłem.