Brama Chlebnicka i Dom Angielski

Przy Długim Pobrzeżu, czyli współcześnie spacerowej ulicy biegnącej wzdłuż Motławy, usytuowane są liczne bramy prowadzące ku rzece. To tak zwane bramy wodne, umożliwiające dostęp do miasta, otoczonego obronnymi murami, od strony portu. Drugą za Zieloną Bramą jest Brama Chlebnicka, zamykała ulicę o tej samej nazwie. Brama Chlebnicka jest najstarszą późnogotycką budowlą tego typu w Gdańsku. Pochodzi z pewnością sprzed 1457 roku, o czym świadczy herb Gdańska umieszczony nad przejazdem ma on dawny kształt, jeszcze bez korony, dodanej właśnie w 1457 roku. W rzeczywistości niektóre jej elementy mogą być jeszcze starsze cały budynek swój obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z XV wieku i nadaniu mu formy renesansowej w wydaniu flamandzkim. Jednak niektóre elementy, na przykład obrzeża nad przejazdem, wskazują na starszy styl architektoniczny.

Brama przetrwała II wojnę światową w znacznie lepszym stanie niż inne budowle, które niekiedy trzeba było odbudowywać od zera, dlatego jej obecny wygląd jest zbliżony do historycznego, z tym że pierwotnie zdobiły ją dwie wieżyczki, obecnie została tylko jedna.

Przy ulicy Chlebnickiej, stoi okazała kamienica zwana Domem Angielskim. Ma aż 8 kondygnacji, wspaniale zdobioną fasadę z czterema szczytami i zdobną wieżyczkę. Kamienicę zbudowaną w drugiej połowie XVI wieku na dwóch sąsiadujących posesjach, dzięki czemu ma aż tak imponujące rozmiary. Z początku była mieszkaniem kupca Dirka Lylgego, jednak po jego bankructwie wierzyciele wykorzystywali kamienicę do innych celów. Nazwę tłumaczy się tym, że swoją siedzibę znaleźli tu kupcy angielscy (choć niektórzy nie uznają tego wyjaśnienia i używają nazwy „Dom Anielski”). Kamienica pełniła też funkcję zajazdu, a w XIX wieku – hotelu. Obecnie znajduje się tu Dom Studencki oraz Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych.