Funkcjonalne wykorzystanie wyspy zmieniało się z biegiem lat, zwłaszcza XIX wiek przyniósł wiele zmian w infrastrukturze i przeznaczeniu wyspy. Kiedy już zmalało znaczenie gospodarcze i handlowe spichlerzy i magazynów ołowiu (nota bene sprowadzanego niegdyś drogą wodną aż z okolic Olkusza), miejsce na wyspie znalazły kluby wioślarskie, zlokalizowano tu także tereny służące rekreacji. Jednocześnie pobudowano miejską przepompownię ścieków, której budynki z lat 60. i 70. XIX wieku z charakterystycznym kominem zachowały się do dziś.
Pod koniec wieku pary i elektryczności stanęła na Ołowiance elektrownia miejska, którą po II wojnie światowej przebudowano na elektrociepłownię. Po jej zamknięciu budynki dawnej elektrowni przekazano Filharmonii Bałtyckiej. Obecnie, po gruntownej przebudowie, tworzą one Centrum Muzyczno-Kongresowe. Zachodnie nabrzeże, które można podziwiać z Motławy, w obecnym kształcie powstało zaledwie przed kilkoma laty, jako długi na blisko kilometr ciąg spacerowy.
Na Ołowiankę można się dostać poprzez dwa mosty rozpięte nad Kanałem na Stępce lub zwodzoną kładką dla pieszych, łączącą brzegi Motławy.